इजरायलले हत्या गरेका अल जजीराका चर्चित पत्रकार अनस अल शरिफ कुनै पनि बेला आफू मारिन सक्नेमा सचेत थिए । इजरायलले उनलाई निशाना यसकारण बनाइरहेको थियो कि गाजामा भइरहेको जातीय नरसंहार अनि त्यहाँ महिला बालबालिकाको विभत्स हत्याको सचित्र वर्णन गरेर संसारलाई जानकारी गराउने उनी अग्रमोर्चाका पत्रकार थिए ।

उनको रिपोर्टिङले गर्दा इजरायलप्रति विश्वभर घृणा उत्पन्न गराइरहेको थियो, जसबाट आफ्नो युद्ध अपराध लुकाउन सकेको थिएन । शरिफले गत अप्रिल महिनामै एउटा लामो सन्देश लेखेर सहकर्मीलाई दिएका थिए, कि यदि आफ्नो हत्या भयो भने यो सन्देश प्रकाशित गरिदिनू ।
यस्तो छ सन्देश –

यो मेरो इच्छा र अन्तिम सन्देश हो । यदि यी शब्दहरू तपाईंसम्म पुगे भने, जान्नुहोस् कि इजरायलले मलाई मार्न र मेरो आवाजलाई दबाउन सफल भएको छ। पहिले, तपाईंमाथि शान्ति र अल्लाहको दया र आशीर्वादको याचना गर्दछु ।

अल्लाहलाई थाहा छ कि मैले जबलिया शरणार्थी शिविरका गल्ली र गल्लीहरूमा जीवनको लागि आँखा खोलेदेखि नै मेरा मानिसहरूको लागि समर्थन र आवाज बन्न मेरो सबै प्रयास र शक्ति दिएको छु । मेरो आशा थियो कि अल्लाहले मेरो आयु बढाउनुहुनेछ ताकि म मेरो परिवार र प्रियजनहरूसँग हाम्रो मूल शहर ९कब्जा गरिएको अस्कालान ९अल–मजदल० मा फर्कन सकूँ । तर अल्लाहको इच्छा पहिले आयो, र उहाँको आदेश अन्तिम हो ।

मैले पीडाका सबै विवरणहरू भोगेको छु । धेरैपटक दुःख र क्षतिको स्वाद चाखेको छु, तैपनि सत्यलाई विकृत वा बिना झुट यथास्थितिमा प्रस्तुत गर्न मैले कहिल्यै हिचकिचाएको छैन ।

ताकि अल्लाहले ती व्यक्तिहरूको विरुद्धमा साक्षी दिऊन् जो मौन बसे, हाम्रो हत्या स्वीकार गरे, हाम्रो सास निमोठे र जसको हृदय हाम्रा बालबालिका र महिलाहरूको छरिएका अवशेषहरूबाट अविचलित थियो, हाम्रा मानिसहरूले डेढ वर्षभन्दा बढी समयदेखि सामना गरिरहेको नरसंहार रोक्न उनीहरुले केही गरेनन् ।

म तपाईंहरुलाई प्यालेस्टाइन सुम्पन्छु । यो प्यालेस्टाइन मुस्लिम संसारको मुकुटमा रहेको रत्न, यस संसारका प्रत्येक स्वतन्त्र व्यक्तिको मुटुको धड्कन ।

म तपाईहरुलाई यो पवित्र प्यालेस्टाइनका भोका मानिसहरू, यसका अन्यायमा परेका निर्दोष बालबालिकाहरू सुम्पन्छु, जससँग कहिल्यै सपना देख्ने वा सुरक्षा र शान्तिमा बाँच्ने समय थिएन। तिनीहरूको शुद्ध शरीर हजारौं टन इजरायली बम र क्षेप्यास्त्रहरूमुनि कुल्चिएको थियो, च्यातिएको थियो र भित्ताहरूमा छरिएको थियो ।

म तपाईंलाई आग्रह गर्दछु कि साङ्लाले तपाईंलाई चुप नलगाओस्, न त सीमाहरूले तपाईंलाई रोक्न देओसे । हाम्रो चोरी गरिएको मातृभूमिमा सम्मान र स्वतन्त्रताको सूर्य नउदाएसम्म यो पवित्र भूमि र यसका मानिसहरूको मुक्तितर्फ पुल बन्नुहोस्। म तपाईंलाई मेरो परिवारको हेरचाह गर्ने जिम्मा सुम्पन्छु।

म तपाईंहरुलाई मेरी प्यारी छोरी शाम अर्थात मेरो आँखाको ज्योति सुम्पन्छु, जसलाई मैले सपना जस्तो हुर्किएको देख्ने मौका कहिल्यै पाइनँ। म तपाईंलाई मेरो प्यारो छोरा सलाह सुम्पन्छु, जसलाई मैले जीवनभर समर्थन र साथ दिन चाहेको थिएँ,जबसम्म ऊ मेरो बोझ बोक्न र अभियान जारी राख्न सक्षम हुँदैन।

शरिफ आफ्ना छोराछोरीसँग
म तपाईंलाई मेरी प्यारी आमाको हातमा सुम्पन्छु, जसको आशीर्वादपूर्ण प्रार्थनाले मलाई यहाँसम्म ल्यायो, जसको प्रार्थना मेरो किल्ला थियो र जसको ज्योतिले मेरो बाटो देखाएको थियो। म प्रार्थना गर्छु कि अल्लाहले उनलाई शक्ति प्रदान गरून् र मेरो तर्फबाट उनलाई उत्तम पुरस्कार प्रदान गरून् ।

म तपाईंलाई मेरी जीवनभरको साथी, मेरी प्यारी पत्नी उम्म सलाह पनि सुम्पन्छु, जसबाट युद्धले मलाई धेरै लामो दिन र महिनाहरूसम्म अलग गर्यो। तैपनि उनी हाम्रो बन्धनप्रति वफादार रहिन्, जैतुनको रूखको हाँगा जस्तै अडिग रहिन् जुन झुक्दैन । धैर्यवान भएर अल्लाहमा भरोसा राख्द मेरो अनुपस्थितिमा उनको सम्पूर्ण शक्ति र विश्वासका साथ जिम्मेवारी वहन गरिन् ।

यदि म मरेछु भने पनि मेरा सिद्धान्तहरूमा अडिग रहन्छु । म अल्लाहको अगाडि गवाही दिन्छु कि म उहाँको फैसलामा सन्तुष्ट छु, उहाँलाई भेट्ने कुरामा निश्चित छु, र आश्वस्त छु कि अल्लाहसँग जे छ त्यो उत्तम र चिरस्थायी छ ।

हे अल्लाह, मलाई शहीदहरुको पंक्तिमा स्वीकार गर्नुहोस् । मेरा विगत र भविष्यका पापहरू क्षमा गर्नुहोस्, र मेरो रगतलाई मेरा मानिसहरू र मेरो परिवारको लागि स्वतन्त्रताको मार्ग उज्यालो बनाउने ज्योति बनाउनुहोस्। यदि म चुकेको छु भने मलाई क्षमा गर्नुहोस्, र दयाका साथ मेरो लागि प्रार्थना गर्नुहोस्, किनकि मैले मेरो वाचा पूरा गरें र कहिल्यै परिवर्तन वा धोका दिइन् ।

र,अन्तिममा मेरो सन्देश रहनेछ, गाजालाई नबिर्सनुहोस् र क्षमा र स्वीकृतिको लागि तपाईंको निष्कपट प्रार्थनामा मलाई नबिर्सनुहोस् ।